เมืองชุมชนคนอาร์ต เชียงราย

สำหรับอาร์ตตัวเป้งเช่นคุณ เมืองใดหรือจะเหมาะเท่ากับเชียงราย เพราะที่นี่เป็นชุมชนคนอาร์ตหลายแขนงต่างพากันมาอาศัยสายลมแสงแดดของเชียงรายเป็นแรงบันดาลใจสร้างงานศิลป์ให้เกรียงไกรไม่แพ้ที่ใดในแผ่นดิน เป็นนักวาดก็อยากมาปักหลักที่เชียงรายเป็นนักปั้นขอได้ฝันว่าจะมาอยู่เมืองนี้ เชียงรายจึงมีฝันของศิลปินทุกแขนง จนบางครั้งก็รู้สึกว่าเมืองนี้มันอาร์ตโคตรๆ และอาจทำให้คุณรู้สึกอยากติสต์แตกขึ้นมาซะอย่างงั้น เคยเจอแบบนี้ไหมล่ะ ปาท่องโก๋ ในตลาดเช้าที่มาพร้อมกับเสียงเพลงคลอเบาๆ จากกีตาร์ของคนขาย...อะไรแบบนี้ล่ะที่คุณจะพบได้ในเชียงราย

จนถึงระดับศิลปินรุ่นใหญ่ ดูอย่างท่านอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ ท่านก็ยังมาสร้าง วัดร่องขุ่น วัดเดียวในเมืองไทยที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวด้วยสีขาวอร่ามตา ประดับไว้เป็นสุดยอดศิลปะของเชียงราย ทุกเวลาเช้าภาพพระอุโบสถสีขาวบริสุทธิ์ที่แวววับกับแสงตะวันคือภาพที่ใครได้เห็นต้องร้องว้าว และจากวัดขาวก็ต้องมาชม บ้านดำของอาจารย์ถวัลย์ ดัชนี กลับมีงานสถาปัตยกรรมที่ลุ่มลึกและส่วนใหญ่มักใช้โทนสีำดำในการนำเสนอในรูปลักษณ์ของเรือนล้านนาแบบต่างๆ แถมดูไม่ธรรมดาด้วยการประดับด้วยเขาควายสื่อถึงธรรมชาติและวิถีชีวิตดั้งเดิมแบบเกษตรกรรมของคนล้านนา สถูปเจดีย์บางแห่งอาจตกแต่งไว้เป็นสีขาวดูแล้วให้ระลึกว่าโลกเรานี้ก็มีเพียงสองด้านคือขาวกับดำความดีหรือความชั่วเท่านั้น

พอเคลื่อนตัวมาถึงใจกลางเมือง คุณจะพบหอศิลป์ไตยวน อาจารย์ ฉลอง พินิจสุวรรณ ผู้รังสรรค์งานศิลป์น่าอัศจรรย์ด้วยการใช้ปากกาลูกลื่นจุดลงไปบนแผ่นกระดาษสีขาวทีละจุดๆนับหมื่นนับแสนครั้งด้วยพลังสมาธิยิ่งใหญ่จนเกิดเป็นภาพงามในเชิงพุทธศิลป์และปรัชญาชีวิตที่ยากจะหาผู้ใดเทียมได้

ในขณะที่ คำจันทร์ ยาโน กลุ่มศิลปินแกะไม้บ้านถ้ำผาตอง สุวรรณ สามสี บ้านช้าง 108 ลีลา ตามสไตล์ของคนอารมณ์ดีลุงคำจันทร์ แกชอบแกะไม้สะท้อนชีวิตคนล้านนา บางชิ้นยังแอบมีมุขขำๆ ตามสไตล์ศิลปินพื้นบ้านอย่างลุงเขา นอกจากท่านแล้วก็ยังมี ลุงอำนวย บัวงาม ผู้สร้างงานไม้แกะสลัก
ได้อย่างวิจิตรพิสดารทั้งน้ำบวยกะลามะพร้าวแสดงวิถีชีวิตชาวล้านนาที่มีกลไกให้ขยับเขยื้อนได้อีกด้วย

ส่วนที่ บ้านดอยดินแดง ของอาจารย์สมลักษณ์ ปันติบุญ ที่นี่กลับมีงานศิลป์ร่วมสมัยผ่านเซรามิกชิ้นงาม มีให้ชมตั้งแต่ ถ้วยชากาแฟ จานชาม กาน้ำจนถึงงานศิลป์แนวแอบสแตร็กแบบอินสตอลเลชั่นที่อาจารย์เคยไปโชว์ผลงานของท่านในญี่ปุ่นมาแล้ว สไตล์งานของแกเลยค่อนข้างมีกลิ่นอายของเซนและกลมกลืนกับธรรมชาติ

และครั้นเดินทางไปถึง อ.แม่สรวย คุณจะพบว่า ผู้เฒ่าผู้แก่บ้านป่าแดด ต่างเก็บความฝันในวัยเด็กมาสร้างสรรค์เป็นของเล่นเด็กแบบโบราณน่ารักน่ารู้และน่าเล่น ของเล่นที่นี่ทำจากธรรมชาติล้วนๆ จากหนึ่งสมองสองมือของท่านทั้งนั้น มันอาจไม่วิจิตรซับซ้อนเหมือนของเล่นสมัยใหม่ แต่มันก็เรียบง่ายเสียจนต้องทึ่งและซึ้งใจไปกับความน่ารัก

ศิลปะกับชีวิตบางทีก็แยกจากกันไม่ขาดและชีวิตใดที่ขาดศิลปะมันก็คงมีแต่ความจืดชืดขาดสีสัน คงไม่ต่างจากเมืองเชียงรายที่ไม่เพียงอุดมไปด้วยทิวเขากลางสายลมหนาว หากยังเต็มไปด้วยความฝันและจินตนาการของผู้คนไม่ว่าโลกจะหมุนผ่านคืนวันเช่นไร พวกเขาก็ยังคงก้าวต่อไปในโลกใบเล็กๆ ของงานศิลป์เชียงรายจึงกลายเป็นเมืองของคนช่างฝันจับหัวใจทุกดวงให้อยู่หมัดด้วยจินตนาการน่ารัก และไม่มีทางสัมผัสอารมณ์แบบนี้ได้จากเมืองไหน